الگوی طراحی شهری در مبادی ورودی جنوب شرق تهران با رویکرد مکان پایدار

پهنه های ورودی- خروجی شهرها، حاصل همپوشانی محیط شهری و برون شهری و یا در خصوص کلان شهرها، حاصل تداخل شهر و حوزه شهری می باشد. امروزه چگونگی وضعیت کیفی، خدماتی و زیست محیطی این ورودی ها تا حدود زیادی در شهرهای ما مورد غفلت قرار گرفته است. بر این مبنا هدف این پژوهش در ابتدا تفکر و تحقیق در این باب و در مرحله دوم تلاش جهت دستیابی به سیاست ها و الگوهایی است که بتواند محتوای کیفی حوزه ورودی جنوب شرق تهران را به عنوان یکی از استراتژیک ترین ورودی های تهران بر اساس مولفه های مکان پایدار نظم دهی نماید. در این پژوهش، از اینترنت و مطالعات اسنادی- کتابخانه ای جهت دستیابی به مفاهیم نظری و نمونه های موردی و تجربیات جهانی استفاده شده است. همچنین مطالعات میدانی (با روش مشاهده عینی، عکسبرداری و پرسشنامه) نگارنده بخش اصلی اقدامات را شکل داده است و در راستای تحلیل و سنتز اطلاعات بدست آمده و دستیابی به چشم انداز از جدول سوآت استفاده شده است. در نهایت با تدوین اهداف، راهبردها و سیاست ها به ارائه گزینه مفهومی رسیده و در راستای آن الگوهای طراحی شهری بر پایه مولفه های مکان پایداراستخراج شدند.